Շա՜տ սպասելով,
Զո՜ւր սպասելով հարմար պաշտոնի
Ես ինքս եմ ահա ինձ նշանակում
Լուսավորության նախարա՞ր ասեմ,
թե՞ կատարածու լուսավորության,
Այսինքն՝ լույսի,
Լամպերի,
Ջահի,
Որպեսզի... նույնիսկ կույր քարանձավի
Խուլ մթությունը դահլիճ դարձնեմ
Կա´մ համերգային,
Կա´մ հարսանեկան...
Սեղմե՜մ մի կոճակ՝
Եվ մարդկանց հոգում
ծաղիկների պես լույսերը՝ ծաղկեն...
Հու՜պ տամ մի կոճակ՝
Եվ ստվերները
Դառնան ցայտաղբյուր ճառագայթների...
Աջ կամ ձախ պտտե՜մ մի երրորդ կոճակ՝
Եվ մութը իսկույն
Հին չարքի նման
Չքվի-չքանա,
Ու թե մութ մնա,
Մնա ի´մ կամքով,
Ու մնա միայն իբրև վարագույր
Համբյուրի համար սիրահարների,
Իբրև ծածկատեղ փակ կրծքի բացման
Եվ իբրև պայման մանկահղացման....
Ու եթե լինի՜,
Հենց այսպե´ս լինի,
Իզուր չեմ գոչի ես. "Եղիցի լո՜ւյս",
Այլ կշշնջամ արդեն. "Եվ եղև´":
Եվ լինի՜,
Լինի՜...
Պարույր Սևակ
