Գիշերն ունի ամեն բանի թույլտվություն:
Իսկ ես չունե՞մ:
… Ու ջնջում եմ
Էլեկտրական լամպագըրի այն խորհուրդը,
Թե «Շահավետ, հուսատու է փողը պահել դրամարկղում»
Փող ունենամ`
Կհասկանամ
Առանց և այդ լամպագըրի…
… Ու բացում եմ
Փակ դռները գիշերային խանութների.
Ընդամենը հարկավոր է ծխելու բան,
Որ կուզեի ինձ վաճառեր
Այն աղջիկը,
Որի աչքերն ունեն ինչ-որ անորոշ գույն,
Որի անունն անհայտ է ինձ,
Որի սիրտը փակ է իմ դեմ`
Ինչպես խանութն այս լեփլեցուն,
Եվ ի՞նչ ճաշակ ունի արդյոք,
Ես չգիտեմ
Բայց կուզեի,
Շատ կուզեի,
Որ նա սիրել կարողանար
Նաև… տգեղ տղամարդու…
Գիշերն ունի ամեն բանի թույլտվություն:
Իսկ ես չունե՞մ:
… Եվ ասում եմ այն խոսքերը,
Որ երբևէ չէի կարող ասել կյանքում…
…Բաց եմ անում
Եվ արգելված – հայհոյական բառերն ամեն`
Իրենց թաքուն պոեզիայով,
Որ կուտակվել է դարեդար…
… Ներս եմ մտնում այն դռներից,
Որ միշտ փակ են եղել իմ դեմ
Ու միշտ բաց են նրանց առաջ,
Որոնց եղածն ու չեղածը ես լավ գիտեմ,
Բայց չեմ ասի նաև այսօր,
Այսօր,
Երբ ես կարծես ունեմ թույլտվություն…
Ներս եմ մտնում
Եվ խոսքերիս այն իրավունք եմ ես տալիս,
Որ կինն ունի`
Երբ այդ կինը
Ոչ թե արդեն էլ չի սիրում իր ամուսնուն,
Այլև շատ լավ է հասկացել,
Թե չի սիրում ինչի համար:
Այն կինը, որ գիտի մի բան
Եվ չգիտե ևըս մի բան.
Նա չգիտի,
Որ աշխարհում
Կարելի է ապրել նաև առանց սիրո,
Եվ լավ գիտի,
Որ երբևէ,
Ինչ էլ լինի ու չլինի`
Անկարող է դավաճանել…
Գիշերն ունի ամեն բանի թույլտըվություն:
Իսկ ես չունեմ…
Պարույր Սևակ
