Թե' դեպի կյանքը, թե' դեպի մարդիկ,

Շողավոր, պայծառ հավատով զինված

Ես ողջունեցի... և վեհ, գեղեցիկ

Զգացմունքներով սիրտս դղրդաց:

 

Ես ծունկ չոքեցի ալեկոծ կյանքի

Սեղանի առաջ անվեհեր հոգով

Ոտք դրի ուղին նոր մարգարեի,

Եվ ազատության, վեհության երգով:

 

Եվ ես գնում եմ նոր, հեռո~ւ ափեր:

Եվ այս կնճիռներն-ճակատիս պսակ,

Անխոս վկա են, որ վիշտ, տանջանքներ

Ես ճաշակել եմ, որպես հաղթանակ...

 

Ավետիք Իսահակյան

Теги: Ավետիք Իսահակյան армянские стихи армянские стихи на армянском языке