Ես չիմացա, թե ինչու՞,

Դու չիմացար, թե ինչպե՞ս

Պատահեցին մեկ-մեկու

Մեր երազներն - առանց մեզ:

 

Պատահեցին մեկ-մեկու

Ու կանչեցին ինձ ու քեզ,

Ես չիմացա, թե ինչպե՞ս,

Դու չիմացար, թե ինչու՞:

 

Դու չիմացար, թե ինչպե՞ս,

Ես չիմացա, թե ինչու՞

Բուրմունք փռեց ծաղկի պես

Դաշնությունը մեր հոգու:

 

Ես էությամբ դարձա դու,

Դու էությամբ դարձար ես,

Ես չիմացա, թե ինչպե՞ս,

Դու չիմացար, թե ինչու՞:

 

Խառնվեցին երկու <<ես>>

Ու դարձան մեկ՝ <<ես ու դու>>,

Դու չիմացար, թե ինչպե՞ս,

Ես չիմացա, թե ինչու՞:

 

Բայց չներեց բախտը մեզ,

Ես դարձա - ես, դու էլ՝ դու,

Դու չիմացար, թե ինչու՞,

Ես չիմացա, թե ինչպե՞ս:

 

Ու բախվեցինք մեկ-մեկու,

Ու հեռացանք մշտապես,

Եվ չիմացանք, թե ինչու՞,

Եվ չիմացանք, թե ինչպե՞ս: